می روی با اشک حسرت دیده ام را تر کنی

می روی تا با نبودن عشق را پرپر کنی

آن همه گفتی نگاهم با نگاهت زنده است

من نباشم می توانی روزها را سر کنی ؟

در نبودت گریه کردم آینه احساس کرد

آینه شو گریه ام را حس کنی باور کنی

سبز در عشقت شدم کم کم تو دانستی ولی

عاقبت می خواستی در قلب من خنجر کنی

بعد تو در سینه نامت می شود یک خاطره

کاش می شد قصه عشق مرا باور کنی